Pozdrawiam Was.
Pozdrawiam Was.
Olej lniany jest olejem tłoczonym na zimno z nasion lnu zwyczajnego (łac. Linum usitatissimum L.). Ma kolor żółtozłocisty. Olej lniany tłoczony na ciepło cechuje się brunatnym kolorem i ostrym smakiem. Olej lniany tłoczony na zimno zawiera wielonienasycone kwasy tłuszczowe (α-linolenowy, linolowy), kwasy jednonienasycone oraz niewielką ilość tłuszczów nasyconych. Ponadto jest źródłem steroli roślinnych, karotenoidów i witaminy E. Kwas α-linolenowy zalicza się do grupy kwasów tłuszczowych omega-3, których korzyści zdrowotne znane są już od dziesięcioleci. Związki te cechują się aktywnością przeciwzapalną, wspomagając leczenie atopowego zapalenia skóry, chorób układu krążenia, depresji oraz nowotworów. Według najnowszych badań, ze względu na swoje właściwości, mogą przyczyniać się do poprawy leczenia pacjentów zakażonych COVID-19. Kwasy tłuszczowe omega-3, jeśli występują w diecie w wystarczającej ilości, zwiększają odporność organizmu na infekcje, a także wspomagają pracę mózgu i serca. Co ciekawe, korzystnie oddziałują również na mikroflorę jelitową.
Wiele badań potwierdza korzystny wpływ oleju lnianego na zdrowie. Znajduje on zastosowanie jako środek uzupełniający dietę dla każdego dbającego o zrównoważony sposób żywienia, jednak w szczególności polecany jest dla osób:
Ponadto, olej lniany pity na czczo poprawia pasaż jelitowy, przyspieszając perystaltykę jelit i zapobiegając powstawaniu zaparć.
Olej lniany, poza zastosowaniem w dietetyce, znalazł swoje miejsce w kosmetologii. Wszystko to dzięki jego właściwościom przyspieszającym regenerację skóry. Stosowany jest jako składnik kremów i preparatów o działaniu odżywczym i przeciwzmarszczkowym. Zawarta w nim witamina E działa antyoksydacyjnie. Olej lniany może być stosowany jako składnik gotowych preparatów lub bezpośrednio na skórę. Przy używaniu go w formie czystej, należy pamiętać, że w takiej postaci jest on przeznaczony głównie do skóry z tendencją do przetłuszczania się. Olej lniany może być używany również na włosy do zabiegów pielęgnacyjnych z wykorzystaniem olejowania mających na celu poprawę kondycji włosów, ich blasku, nawilżenia i zapobiegania łamliwości. Stosuje się go zarówno w olejowaniu na sucho jak i na mokro. Olej lniany używany na skórę głowy hamuje wydzielanie zbyt dużych ilości sebum, zapobiegając przetłuszczaniu się włosów, a zawarty w nim kwas α-linolenowy przyczynia się do łagodzenia stanów zapalnych na skalpie. Jego wpływ na skórę i włosy nie kończy się na stosowaniu zewnętrznym. Tak jak suplementacja niektórych witamin i minerałów może poprawić stan skóry, tak stosowanie oleju lnianego doustnie przyczynia się do zwiększenia jej odporności na uszkodzenia oraz odbudowy naturalnej bariery naskórkowej.
Olej lniany ma dużą zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, przez co jest podatny na utlenianie. Z tego powodu, jest on przechowywany w ciemnych butelkach w lodówce oraz przeznaczony do stosowania jedynie na zimno – do picia, sałatek czy przyrządzania past do pieczywa. Nie nadaje się do pieczenia, smażenia i innej obróbki termicznej, ponieważ pod wpływem temperatury traci on swoje właściwości, a nawet może szkodzić. Popularność na rynku zdobył olej lniany budwigowy, który jest elementem diety dr Budwig, zakładającej między innymi picie od 4 do 8 łyżek oleju lnianego dziennie.
Według publikacji naukowych, ilość oleju lnianego do spożycia dziennego, która będzie wywierała efekt zdrowotny waha się od 1 do 30ml dziennie. Za średnią wartość można przyjąć mniej więcej łyżkę stołową czyli 15ml. Olej lniany można stosować zarówno do picia na czczo, jak i dodawać do przygotowywanych potraw.
Czy pomimo tak wielu walorów zdrowotnych są sytuacje, w których oleju lnianego nie powinno się stosować? Olej lniany, tak jak każdy inny tłuszcz przyspiesza pracę jelit. Spożywanie więc tłuszczów w dużych ilościach przez osoby borykające się z biegunkami będzie nasilało ich przebieg. Podobnie na ilość tłuszczów w pożywieniu powinny zwrócić uwagę osoby wymagające diety niskotłuszczowej m.in z chorobami trzustki, przewlekłym zapaleniem i kamicą pęcherzyka żółciowego, chorobami miąższu wątroby oraz we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Stosowanie oleju lnianego w takich przypadkach nie jest zakazane, natomiast powinno się kontrolować jego ilość, tak samo jak wszystkich innych spożywanych olejów, dostosowując dawki do zaleceń dietetyka.
SERNIK Z DODATKIEM DYNI
DOMOWA CZEKOLADA
Z BAKALIAMI
Przepis pochodzi z zeszytu mojej mamy. Nasze mamy i babcie wiedziały, jak umilić dzieciństwo nam i wcześniejszym pokoleniom. Obecnie sklepy są zaopatrzone w różne marki czekolad, jest wiele smaków i różnorodna gama nadzień. Mam jednak wrażenie, że są one przesłodzone, nawet gorzkie czekolady nie są na prawdę gorzkie. Zrobienie tej domowej czekolady jest dziecinnie łatwe, możesz nadziać ją bakaliami jakimi lubisz. Ja dodałam czarne morele, miechunkę i odrobinkę orzechów włoskich.
Składniki;
500 g. mleka w proszku
5 łyżek kakao
1/2 kostki masła (100 g.)
1 szklanka cukru
3/4 szklanki wody
1 kieliszek użyłam Martini
kilka kropel zapachu pomarańczowego
kilka ciemnych moreli. owoce miechunki, orzechy włoskie
Kakao wymieszaj z mlekiem. W garnku rozpuść masło z cukrem i wodą, następnie przestudź. Bakalie wypłucz we wrzątku, odsącz i drobno pokrój. Do zimnego płynu wsyp mleko z kakao, wymieszaj, wlej alkohol i aromat. Gdy wszystko ładnie się połączy, dołóż bakalie. Masę wyłóż najlepiej na silikonową foremkę i umieść w chłodnym miejscu.
Przepis co nieco zmieniłam, użyłam mniej cukru.
 |
| Oryginalny przepis mojej mamy. |
 |
| W takiej foremce zrobiłam pyszną czekoladę :) |
